Piep-piep

‘Piep-piep’ hoorde ik, en op m’n dashbord verscheen de tekst ’motor oververhit, direkt uitschakelen’. En dat terwijl ik op de overvolle parkeerplaats van de dierentuin een plekje aan het zoeken was. Zouden ze dan bij het herstellen van de vorige maand opgelopen schade vergeten zijn om te kijken of alles in de motorkap nog naar behoren functioneerde?
De volgende dag bood het schadeherstelbedrijf excuses aan. Ze hadden niet gezien dat de zekering van de ventilator was doorgebrand en hebben die nu alsnog vervangen. Nadat ik de auto vervolgens had opgehaald, kwam ik er al snel achter dat er weer iets niet deugde. De ventilator sloeg nu wel aan, maar maakte daarbij het geluid van een bromfiets die me inhaalde..

Toen Wilma een dag later met deze boodschap dus nogmaals aanklopte bij de schadejongens, was de strekking van het antwoord ‘mevrouwtje (!), dat is normaal, er is niets met die ventilator aan de hand’ en kreeg ze de tip dat voor de zekerheid te laten checken door onze eigen ‘officiële’ Citroën-garage. Die tip volgden we op, en de Citroën-dealer stelde vast dat de ventilator – zoals wij al vermoedden – wél stuk was.

Wat een gedoe allemaal zeg. Zeker omdat we binnenkort op vakantie gaan wil ik gewoon dat de zaak in orde is. We hebben ervaring genoeg met het doorkruisen van Frankrijk met half-kapotte vehikels. Ooit ben ik – als negentienjarig jochie, met m’n rijbewijs net op zak - in één dag met m’n oude Ford Taunus vanaf de Middellandse zee-kust komen terugrijden met een kapotte cardanas. Steeds harder klonk het gebonk onder de auto, tot het op een gegeven moment een enorme herrie was… Maar daar had ik een oplossing voor: ik zette gewoon de autoradio steeds harder en reed vooral maar zo snel mogelijk naar mijn ouderlijk huis.. Ik haalde het, en m’n ouders hoorden me al van verre aankomen.

Een paar jaar later reden Wilma en ik dezelfde route naar huis, maar nu met een Mazda 323 waarvan de motor niet goed was afgesteld. Alleen door veel gas te geven (ook voor een rood stoplicht) sloeg de motor niet af. Vanwege de grote zwarte rookwolk die de uitlaat verliet, heb ik toen in m’n eentje de luchtvervuilingsproblematiek op de politieke agenda gezet! Ik kan me ook nog herinneren dat degenen die achter mij stonden in de file in de tunnel van Lyon niet blij waren..

Nou, en dat soort gedoe wil ik dus niet meer. Het schadebedrijf moet nu snel aan de bak. Volgens mij hebben ze daar de in dit geval passende term ‘met stoom en kokend water’ voor... En wanneer het nu nóg niet in orde komt, komt er geen stoom uit de motorkap, maar uit mijn oren… ‘Pieieieieieieieiep!’