Auto

Een lekker weekend voor de boeg, vanavond een afspraak voor een lange fietstocht door de duinen en onderweg lekker luisteren naar de top 40. Met dat vooruitzicht stond ik vrijdagmiddag te wachten achter een rij auto’s bij een stoplicht.
Een paar tellen later zag alles (vooral mijn auto) er geheel anders uit. Met een harde knal werd ik vanachter geraakt door een auto die bestuurd werd door een mevrouw die haar tomtom zat in te stellen en mij daardoor niet opmerkte. Ik schoot door en botste ook nog eens tegen mijn voorganger.
Resultaat: een flink gedeukte voor- en achterkant van m’n auto en een flauwige nek- en hoofdpijn…

Ik liep naar de auto achter me om de hevig geschrokken aanrichtster van het botswerk te kalmeren en daarna kostte het veel tijd om het een en ander met de bestuurders van de auto’s voor en achter me administratief af te handelen.

Pfoe, wat een begin van het weekend. Maar de auto reed nog, dus vervolgde ik m’n rit naar Leiderdorp, alwaar ik uit m’n gedeukte blik stapte en de heerlijke zomeravond gebruikte om met René zo’n veertig kilometer te fietsen.

Na een zaterdag mét en een zondag zonder hoofdpijn regelde ik maandag de verzekeringszaken en vervangend vervoer. Ik belde Wilma en zei dat ik een Opel Astra Station als vervangend vervoer had meegekregen. Zij zei me dat ze die veel te groot vond en vroeg me alsnog een kleiner autootje te regelen. Dat lukte…

Toen ik ’s avonds thuiskwam en Wilma met Bastiaan in de keuken stond te kokkerellen, vroeg ze wat voor autootje het was. Op mijn antwoord dat het echt een kleintje was, reageerde ze met ‘een SMART..?’ en na mijn bevestiging zei ze verontwaardigd ‘die zijn toch voor maar twee personen..!?’ Waarna onze jonge vriend van acht jaar haar aanvulde met ‘het zal wel een SMART For Four zijn’.

Hoezo smart…?