Disney

Terwijl ik dit schrijf vervoert de Thalys me met een rotgang van Parijs naar Brussel. Daar stappen we straks over op de 'gewone' internationale trein naar Rotterdam. Naast me zit Bastiaan en boven me hangt een grote opblaas-Donald Duck tegen het plafond. We hebben er met z'n drietjes al een flinke trip opzitten. Met name op de grote, drukke overstapstations van de Parijse metro's stribbelde Donald nogal eens tegen, maar Bas loodste hem netjes onder alle richtingbordjes en verlaagde plafonnetjes door. 'Donald heeft het wel naar z'n zin, geloof ik' hoorde ik regelmatig. O moment, Bastiaan maakt me er net op attent dat Donald probeert te ontsnappen; hij is losgeraakt van de stoelleuning. Ik ben trouwens benieuwd of het beest het een beetje red in de gewone grotemensenwereld. Toen we gisteren na een dag vol sprookjes en avontuur het park verlieten via het treinstation stonden daar drie in camouflagepak gestoken zwaar bewapende militairen. Alsof Bin Laden niet in de bergen van Tora Bora in Afghanistan zit, maar in de Space Mountain naast Buz Lightyear. Het was in ieder geval een duidelijk geval van 'welkom terug in 2008'. Ook de strenge beveiliging bij de ingang van het park viel mij op in vergelijking met een paar jaar terug. En het helpt allemaal geen bal, want als je toch zag wat een zooitje piraten en ander geteisem toch gewoon in het park rondliep!