Wat was het contrast groot gisterenavond. Onderweg naar het Rotterdamse stadhuis fietste ik om een uur of zes door de Rotterdamse studentenwijk en passeerde ik volle terrassen. Maar toen ik vier uur later terugfietste naar huis was het er muisstil. De gedeeltelijke lockdown was inmiddels van kracht.
Met m'n hoofd was ik nog bij de bijzondere - door mijzelf georganiseerde - bijeenkomst die ik net had bijgewoond. In de (gelukkig grote) vergaderkamer van burgemeester en wethouders waren we met 13 mensen bijeen om dankzij een beeldverbinding contact te hebben met pakweg honderd verontruste en boze Rotterdammers. Waar het over ging doet er nu niet toe, maar de setting was surreëel. Want het zag er uit als een slechte film, toen ik de heren en dames de kamer zag binnenkomen met allerlei varianten van mondkapjes op, om daarna onwennig op afstand om elkaar heen te draaien op weg naar het flesje waarmee ze hun handen moesten desinfecteren voordat ze hun op hun veilige plek aan de tafel mochten plaatsnemen.
Pas toen konden de mondkapjes af en leek alles weer een beetje normaal. Voordat de beeldverbinding werd gestart heette de wethouder iedereen welkom in de imposante B&W-kamer en vertelde hij enkele bijzonderheden over deze ruimte Ik vroeg me af of ook dat 'weetje' aan de orde zou komen dat altijd tot wat gegniffel leidt. En ja hoor: de wethouder gaf aan dat achter de deur linksachter in de kamer zich het Koninklijke toilet bevond! Iedere toehoorder ziet dan toch een momentje in gedachten enkelen van onze oranjes eeeh... in een bijzondere pose, daar vlak achter die deur...
De bijeenkomst zelf verliep vervolgens goed en ook de techniek liet ons niet in de steek. Thuis konden mensen vragen stellen die door de verschillende aanwezigen werden beantwoord. En na afloop deed iedereen weer keurig zijn of haar mondkapje op, om daarna op anderhalve meter van elkaar de kamer te verlaten en weer huiswaarts te gaan.
Weer voelde dat vreemd en niet-vrolijkmakend, zoals alles rondom Corona. Vlakbij de achter-uitgang van het stadhuis is een herentoilet en ik besloot daar toch nog even gebruik van te maken voor ik weer op de fiets stapte. Daar trof ik iets aan dat met corona te maken had en dat me wél vrolijk maakte. Om mensen lang genoeg hun handen te laten wassen stond er een bordje met het advies om tijdens het handen wassen vrolijk ABBA's Mamma Mia te zingen.
Bij mij werkte het, al koos ik ervoor het zachtjes te neuriën in plaats van luidkeels te zingen. Wel vroeg ik me af of er op het Koninklijk toilet ook zo'n bordje zou staan. En dan met de tekst van een ander ABBA-liedje. Ik zie Maxima al tijdens het handen wassen swingen op 'Dancing Queen'! Of zou onze koning liever vrolijk 'Money money money' meezingen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten