donderdag 23 augustus 2018

Jobs

Een poosje terug las ik de biografie van Steve Jobs, een van de oprichters van Apple. Het boek laat niet alleen zien wat een geniale zakenman en moeilijke en onaangename kerel hij was, maar neemt de lezer ook mee door de geschiedenis van de ICT-technologie van de afgelopen decennia. Het boeide me en ik leende het deze vakantie daarom uit aan m’n zwager, die erg in ICT geïnteresseerd is.

Een paar dagen terug waren we in Düsseldorf en zei hij tegen me, terwijl we een Apple-store passeerden, dat hij net bij het hoofdstuk was waar het ging over het wereldwijd opzetten van die winkels door Jobs. Hij had vanmorgen nog gelezen dat die man zo’n perfectionist was dat hij onder meer vond dat de vloeren van al die winkels dezelfde exclusieve dus peperdure Italiaanse natuurstenen vloertegels zouden moeten hebben. Tja, het mocht wat centen kosten blijkbaar.


Nadat we erna wat hadden gedronken op een terrasje aan de Rijn liepen we met onze aanhang weer richting ‘die Altstadt’, toen ik aangesproken werd door een man, die vroeg of ik ‘German or English’ was. ‘No and no’ zei ik, en ik wilde eigenlijk weglopen omdat we die dag al een paar keer waren aangesproken door mensen die geld van ons wilden. ‘I think I have I seen you somewhere before’, zei hij echter. ‘And you look exactly like Steve Jobs!’ Ik lachte wat en antwoordde iets als ‘I wish I had his money’ en groette hem. Maar ik was vooral verbaasd. 

De dag erna wilde ik op de camping dit stukje tikken, relaxed zittend in het zonnetje naast de tent. Maar waarom kreeg ik het scherm van m’n (door Jobs bedachte) iPad nou niet lichter? Kwam het nou door de zon dat het scherm zo donker leek? Aan de instellingen van m’n tablet leek niks te mankeren. En ik zit er toch wel vaker in de zon van te lezen of op te tikken!? Uiteindelijk stapte ik maar de schaduwrijke tent in en ontdekte ik dat ik m’n zonnebril op had. Logisch dat het scherm donker lijkt. Nee, dat geniale van Jobs heb ik niet. En wat het uiterlijk betreft vind ik het zelf bij nader inzien ook nogal meevallen...

Als ik dit stukje op internet plaats hebben we onze kampeerplaats inmiddels verlaten, is mijn ‘laatste dagen van de vakantie-baardje’ er af en zit m’n eerste werkdag er alweer op. Jammer, maar helaas. I have a Job to do!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten