Nee, niet over het rapport. Dat is dik in orde. Maar die boeken...Als ik zie hoe Bastiaan 's morgens zijn boeken en schriften, en daarna zijn broodtrommel en eventueel gymtas, in z'n tas staat te proppen!
De eerste maanden van het schooljaar voelde ik m'n adrenaline omhoog schieten en had ik sterk de behoefte om te commanderen en gillen.
Maar in de loop van het jaar hebben deze nergens-toe-leidende neigingen plaatsgemaakt voor een zekere berusting. En nu dus maar afwachten hoeveel schade al die drieste handelingen van m'n zoon hebben veroorzaakt...
Ik kan me uit m'n brugklasperiode herinneren dat ik best zuinig was op m'n boeken. Ik had zo'n met stickers volgeplakte KLM-koffer en ging daar vrij netjes mee om. Wel weet ik nog dat een klasgenoot (naam nog wel bekend, maar ik noem hem niet) er op een dag lol in had om op m'n koffer te gaan staan springen. Ik zag het en ging door het lint. Ik stormde op de rode krullenbol af en kon niet stoppen met hem alle hoeken van de klas in te schoppen; een voor mij zeldzame vorm van agressie (gelukkig).
En verder voelde ik me in de brugklas vooral erg klein, al was ik dat fysiek niet. Ik weet nog dat ik de allereerste dag het Titus Brandsma College op het Dordtse Oranjepark naar binnen stapte. Dat moest via een achteringang en in het gangetje daar hingen wat jongens van de vierde of vijfde-klas rond. Het waren de jaren zeventig, dus ze hadden lang haar en een baardje en ze rookten een sigaret of een jointje (kon toen nog in een schoolgebouw). Nozems noemden we dat soort gasten en ze zagen er - er nu aan terugdenkend - ouder uit dan ik me nu (soms) voel.
'Ben ik over een jaar of vier ook zo?' dacht ik toen. Maar op 5 havo rookte ik niet en had ik geen baardje. Ik voelde me nog altijd eerder een soort van ouder-geworden-brugpieper dan een stoere nozem met veel haar en een sigaret.
Die sigaret is er in de jaren erna ook nooit gekomen overigens. En dat vele haar? Tsja...
