Misschien kan ik het beste beginnen met de eerste dag van mijn kerstvakantie. Of beter gezegd: de nacht erna. Die nacht ging ons afvalemmertje in de badkamer stuk. Dat komt omdat het - zo blijkt nu - niet bestand is tegen de val van een 83 kilo-wegende vent. Ik ging finaal onderuit; niet omdat ik een stuk in mijn kraag had, maar omdat ik die dag een enorme migraine-aanval had gehad die mij blijkbaar zo had 'uitgeput' dat ik 's nachts compleet van m'n graatje ging. Gelukkig was een kapotte afvalemmer de enige schade; de volgende dag liep ik weer vrolijk huppelend rond (figuurlijk gesproken dan; ik huppel in de praktijk niet meer zo veel sinds een jaar of 45).
Een paar dagen later wilde ik de schuurdeur dichtdraaien en brak ik daarbij de sleutel finaal af. Niet lang daarna keek ik op mijn (driekwart jaar geleden in Engeland gekochte) horloge en zag ik dat de secondewijzer vaak vooruit maar soms ook achteruit liep. Een nieuwe batterij veranderde daar niets aan. Stuk dus!
Kort daarna wees Wilma me erop dat de afvoer van de gootsteen niet doorliep. Het hanteren van de ontstopper hielp niet en ook het losdraaien van de onderkant van de sifon in het gootsteenkastje leverde geen resultaat op. Nadat ik daarom de rest van het afvoerbuisje demonteerde kwam ik in het pijpje een prop honden- en kattenharen tegen ter grootte van een flinke rat. Alle de afgelopen maanden door het afvoerputje weggespoelde jus-resten hadden die lugubere klont weliswaar glibberig gemaakt, maar niet flexibel genoeg om de verdere weg naar het riool te vinden. Toen ik daarna de hele boel weer in elkaar zette bleek een rubberen ring stuk, waardoor de afvoerbuis aan één stuk door bleef lekken.Maar ach, ik zei al dat het geen grote zaken zijn die stuk zijn gegaan en daarom ook zijn ze relatief eenvoudig op te lossen. De volgende dag had ik bijvoorbeeld weer een nieuwe schuursleutel en kon ik ook weer een nieuwe rubberen ring tussen de afvoerpijpjes schroeven. Na de gedane arbeid pakte ik tevreden een mini-marsje van het snoepbakje, dat Wilma op een kastje in de huiskamer heeft neergezet, om ons op te beuren wanneer het even tegen zit. Ik kauwde en voelde een groot brokstuk tussen mijn kiezen. Ik pakte het uit m'n mond en zag dat een complete kiesprothese, met schroef en al, uit m'n gebit was komen zetten..
Vandaag heeft de tandarts ook deze schade weer gerepareerd. Hij bracht geen kosten in rekening, en dat scheelt natuurlijk een stuk. Nou, het onderwerp 'stuk' heb ik nu afdoende besproken in dit weblog. In het vervolg ga ik het weer over leuke dingen hebben. Want ik laat me door al het gedoe niet van m'n stuk brengen...
