Jongensboeken

Wanneer we vroeger bij m'n opa en oma op visite gingen in de Dordtse Soembastraat duurde het nooit lang voor ik naar de kast ging waar de stapel Kuifje-weekbladen lagen van m'n tante die daar nog in huis woonde. Zittend en liggend op de grond werden zo hele jaargangen doorgenomen.

Vooral bij de verhalen van de hond Dommel, de rechercheur Rik Ringers en autocoureur Michel Vaillant bleef ik hangen.

De laatste drie pagina's waren altijd gereserveerd voor de naamgever van het weekblad zelf. Maar omdat de jaargangen door elkaar gehusseld op de stapel lagen las ik de Kuifje-serie en
-verhalen nooit in de goede volgorde.

Het maakte niet uit, het plezier was er niet minder om.

Pas vele jaren later heb ik de hele Kuifje-serie gekocht en alle verhalen in juiste rangorde gelezen. Afgelopen zondag gingen Bastiaan en ik naar de Spielberg-film 'Tintin and the secret of the Unicorn''. De dag ervoor had ik nog snel even de boeken 'Het geheim van de Eenhoorn' en 'De schat van Scharlaken Rackham' gelezen, omdat ik ervan uit ging dat de film op deze twee vervolgverhalen gebaseerd zou zijn.

We hebben genoten van de fantastisch gemaakte film. De wereld van Kuifje bleek geweldig goed in beeld gebracht en het verhaal was - zoals verwacht - als dat van een jongensboek.
Maar welk jongensboek eigenlijk?

De scriptschrijvers jagen de bioscoopbezoeker in een Indiana Jones-tempo door een goeie mix van verschillende Kuifje-avonturen. Misschien sprak juist die mix van alle verhalen me wel zo aan. Het herinnerde me waarschijnlijk aan die ongesorteerde stapel weekbladen van vroeger.

Ik realiseer me trouwens dat het best bijzonder is dat de jonge vrijgezelle verslaggever Kuifje en de oude kapiteitn Haddock al in de jaren 60 bij mijn opa uit de kast kwamen...