Werkplek

Binnenkort verhuist mijn werkplek naar het WTC, aan de Koopgoot in het centrum van Rotterdam. Na jarenlang op het Marconiplein rondgewandeld (en gewerkt) te hebben, is dit weer eens wat anders. De locatie is in ieder geval een stuk fraaier. Nu ik er zo over nadenk ben ik er tot op heden, sinds ik bij de gemeente Rotterdam werk, wat werkplek betreft niet op vooruitgegaan.
Dit komt vooral omdat ik als jong broekie begon op kamer 313 van het Stadhuis en ik zonder overdrijving kon zeggen dat ik boven de burgemeester zat. Dat was heel wat anders dan mijn huidige werkplek. Wanneer ik in het verleden wel eens voor overleg op het Marconiplein moest zijn, was ik altijd blij dat ik er niet werkte. Maar bij een reorganisatie enkele jaren later kwam ik er helaas toch terecht...

Het dieptepunt qua werkplek was echter het Stadskantoor; de nieuwbouw uit (gok ik) begin jaren zeventig, die met een loopbrug aan het stadhuis was vastgebouwd. Dat was als werkplek een regelrecht drama. Een toenmalige collega van me schreef standaard onder iedere interne nota 'overigens ben ik van mening dat het Stadskantoor gesloopt moet worden' (geleend van de oude Romeinse mening dat over Carthago).

Ik moest daar afgelopen week aan denken toen ik het stadhuis uitstapte en een grote kale vlakte zag op de plek waar het Stadskantoor ooit stond.

Want de wens van m'n collega is inmiddels uitgekomen en over een paar jaar verrijst hier het meest duurzame gebouw in Nederland (belooft men in ieder geval op internet).

En daar heb ik nou juist weer wél wat mee, met duurzaam. Het staat sinds kort op m'n visitekaartje en straks op het bordje van de deur van m'n nieuwe werkplek aan de Koopgoot.