Steengoed

Tijdens een barbecue bij mijn zus, een paar weken geleden, vroeg Bastiaan of je een roostertje op de barbecue met je blote handen kon aanraken. 'Dat kan best', antwoordde m'n zus, 'alleen brand je dan op een verschrikkelijke manier je vingers!'

'Huhu..', zei Bastiaan droog, 'da's nou typische Te Veldhuis-humor'.

Deze week vroeg Bastiaan's meester of de kinderen een schilder van rommelige, oud-hollandse tafereeltjes kenden, waarvan de voornaam Jan is en de achternaam 'iets hards'. Bastiaan stak zijn vinger op en antwoordde glimlachend 'Jan met de korte achternaam'. De meester lachte en zei 'da's niet goed, maar wel goed gevonden'.

Ik weet niet of Bastiaan de dubbelzinnigheid van zijn grap helemaal besefte, maar gelukkig beschikt de volgende generatie ook over de in deze harde wereld broodnodige humor! Ik vond 'm in ieder geval 'Steen-goed'.