Maar familieleden trekken met hun camper door Zuid-Europa, 's avonds hoor ik weer gepraat en gelach van tuinfeestjes in de omgeving, ik volleybal sinds een paar weken weer en ook mijn collega's zie ik sinds kort af en toe in het echie. Anderhalve week geleden hadden we een bijeenkomst in de open lucht op het Eiland van Brienenoord en afgelopen donderdag sprak ik er een paar in een gebouwtje dat ze 'De Gele Keet' noemen. Het is voor ons immers improviseren, omdat we waarschijnlijk nooit meer zullen terugkeren naar het kantoor waar we vóór de coronacrisis zaten, op de Kop van Zuid.
In kranten en op tv vergelijken deskundigen op het gebied van gedrag en economie de situatie met die van precies een eeuw geleden, toen na de Eerste Wereldoorlog en de Spaanse Griep de 'Roaring Twenties' aanbraken. Mensen wilden na de ellende hun zorgen vergeten en gingen dansen, feesten, lol maken en (zoals ze dat toen noemden) keet trappen. Ook wordt de term 'slutty summer' gebruikt, omdat verwacht wordt dat deze zomer vooral de jongeren alle remmen los gooien op verschillende gebieden.
Dat laatste laat ik maar even aan me voorbij gaan, maar morgen heb ik wel weer een afspraak met m'n collega's in De Gele Keet, vlakbij de ooit vanwege de straatprostitutie beruchte Keileweg. Omdat ik nog niet graag met de metro reis en de afstand is niet zodanig is dat ik even naar dat gele keetje tippel stap ik morgenochtend op m'n fiets, waarop ik dan ouderwets naar de keet ga trappen.
Laat de roaring twenties maar komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten