donderdag 29 oktober 2020

Smullen op de hoek

Toen mijn broer Raymond vijf jaar geleden als blogger een stukje schreef over de vroeger in Dordrecht beroemde snackbar Huug haalden die herinneringen het Algemeen Dagblad en was het zelfs de aanleiding om de inmiddels in Zeeland wonende patatbakker uit te nodigen voor een comeback in het stadion van FC Dordrecht. Bijzonder toch waar het schrijven van een stukje op je blogpagina toe kan leiden.

Voor de duidelijkheid: ik heb niet de ambitie om hetzelfde te bereiken met déze blog. En het realiseren van een comeback is sowieso al niet aan de orde, want die ándere bekende Dordtse snackbar bestaat nog. Ik heb het over 'De Smulhoek' bij de spoorwegovergang op de Krommedijk.

We woonden er vroeger vlakbij en een tijd lang werkte ik in de weekends in de slijterij er schuin tegenover. Dus vooral zaterdag was de verleiding zeer groot om er een patatje en frikandel speciaal te scoren. Maar ook spraken we er soms af met wat klasgenoten en wisten we De Smulhoek te vinden na avondjes stappen, als concurrent Huug net effe wat te ver fietsen was.

Maar hoe kwam ik nou op het idee om nu over deze snackbar te schrijven? Omdat ik erbij in eerste instantie denk aan die keer dat m'n ouders op vakantie gingen. Als 19-jarige was ik de avond ervoor de stad in geweest en had ik daarbij te veel gedronken (wat wij in die tijd overigens 'te weinig gegeten' noemden). Toen m'n ouders zich 's morgens klaarmaakten om met de auto richting Zuid-Europa te vertrekken deed ik m'n uiterste best om niet te laten merken dat ik me hondsberoerd voelde. Nadat ik ze daarna had uitgezwaaid strompelde ik naar m'n bed en viel ik er languit op neer. En toen wist ik ineens hoe ik een eind kon maken aan die misselijkheid: met een patatje pindasaus!

Zodra de Smulhoek open was ging ik erheen zo snel als ik kon. Maar dat was niet snel, want ik bewoog me voort als een soort zombie. En dáár moest ik gisteren aan denken toen ik een flauw grapje van stripfiguur Dirkjan achterop het AD las.

Maar mijn voorgevoel had me niet bedrogen. Binnen no-time was de misselijkheid weg en kon ik plannen voor de avond maken. Zou het De Doedel of  Het Dolhuys worden..?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten