Na anderhalf jaar thuiswerk was het vorige week hard nodig om weer eens 'in het echie' het gesprek aan te gaan met collega's. Zaken goed doorspreken, werkpakketten herverdelen en afspraken maken over prioriteiten, maar ook elkaar (weer) wat beter leren kennen en - niet te vergeten - lol maken.
Donderdag en vrijdag zaten we in hotel en conferentieoord 'Het Wapen van Marion' in Oostvoorne. Omdat de coronamaatregelen nog van kracht waren vond de directie twee dagen intensief overleggen, dineren en borrelen prima, maar er blijven slapen een stap te ver. Beetje eigenaardig: want dát is nou juist het gene dat we alleen doen en afstand houden geen probleem is. De vrije jaren zestig van zijn zó lang geleden dat niemand van ons alles rondom 'love and peace' bewust heeft meegemaakt.
Maar enfin, het kwam erop neer dat we de twee dagen 's morgens heen en 's avonds weer moesten rijden. En dat is best een flinke afstand. Een groot deel van de dagen vulden we binnen met praten, naar flapovers kijken, ideeën uitwisselen en post-its plakken, maar ook werk-wandelden we door de duinen en zochten we het zonnige terras op om opdrachten uit te voeren en afspraken te maken.
Terugkijkend op de twee dagen was het fijn om wat afstand te nemen van de waan van de werkdag en met een helikopterview te bekijken wat écht van belang is. Die helikopterview werd zichtbaar toen m'n collega's Ric z'n drone ter plaatse liet opstijgen om een paar mooie foto's te maken. Indrukwekkend hoor, al laten de foto's wel zien dat ik ze zie vliegen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten