Deze werkweek begon voor mij bijzonder. M'n collega's hadden ontdekt dat ik maandag exact 40 jaar bij de gemeente Rotterdam werkte. Dus toen ik MS Teams 's morgens opstartte om met hen te beeldbellen werd ik geconfronteerd met een aantal (van feestmutsen voorziene) hoofden die me begonnen toe te zingen. Alleen onze teammanager zag ik zo gauw niet op m'n scherm, maar ineens verscheen zij ook in beeld en bleek ze in onze voortuin te staan!
Ik pakte m'n laptop op en liep ermee richting de voordeur, waar ik niet alleen mijn collega zag staan met een doos gebak in haar hand, maar ook een enorme bos bloemen die zij alvast met emmer en al op het tuinpad had gezet. Wat een leuke verrassing! Wel merkte ik dat op zo'n moment die anderhalvemeter-regel normaal gedrag in de weg staat. Want het voelde raar om overeenkomstig 'Het Nieuwe Normaal' afstand te houden en met gestrekte armen de lekkernijen en cadeaus in ontvangst te nemen.
We hadden een leuk gesprek, maar uit m'n (om mijn nek hangende) koptelefoon hoorde ik onze collega's roepen dat ze ons nauwelijks konden verstaan en slecht konden zien. Het leek ons daarom het beste dat zij weer naar haar eigen huis ging om vanuit daar het 'programma' te vervolgen. Ikzelf nam ook weer plaats op m'n werkplek, met de bloemen in het zicht van de camera en gebak voor m'n neus.
Ik bekeek en las de speciale felicitatiekaart die m'n collega's hadden gemaakt en luisterde naar een mooie speech. En daarna bedankte ik m'n collega's voor hun attenties en mooie woorden én opende ik het kleine doosje dat ik ook nog van hen had gekregen. Daarin zat de in Rotterdam alom bekende Erasmus-speld, die mensen krijgen die veertig jaar in dienst zijn (waarschijnlijk in de veronderstelling dat zij Erasmus nog ongeveer moeten hebben meegemaakt).
Als klap op de vuurpijl (of mag dat in 2020 niet meer) kreeg ik ook nog te horen dat er deze maand een flinke bonus bij mijn salaris zit. Ik hoop dat te merken aan m'n bankrekening aan het eind van de maand. En als dat niet zo is dan ben ik blij gemaakt met een dooie (eras)mus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten