Zonder Freddie

Tegenwoordig sluiten radiostations het jaar af met Top twee- of vierduizends waarin je de totale geschiedenis van de popmuziek voorbij hoort komen, maar in de jaren 70 en 80 zonden de muziekzenders aan het eind van het jaar de best verkochte platen van dat betreffende jaar uit in een Top 100. En het mag gek klinken, maar ik weet nog dat ik eind 1975 (!) las in de Nationale Hitparade-krant (die later de Hitkrant zou gaan heten) dat er nu toch wel een héle bijzondere singel was verschenen. Dit nummer was de beste song sinds jaren en was eigenlijk de nummer 1 van 1975. Punt was alleen dat het jaar al bijna voorbij was, dus dat de plaat onmogelijk nog zo veel verkocht kon worden dat hij hoog in de jaarlijst kon eindigen.

Voor zo ver het nog niet duidelijk was: het ging hier over Bohemian Rhapsody. Ik kon niet wachten tot het nummer op de radio gedraaid zou worden en toen dat het geval was wist ik niet wat ik hoorde. Wat een ongelooflijk kunstwerk! Wat een klasse! En wat bizar en raar! Een complete opera op een singeltje.

Inmiddels zijn we bijna 43 jaar verder en stond ik gisteren het nummer van de eerste tot de laatste seconde (gelukkig onhoorbaar in een vol Ahoy) mee te blèren met Queen. Natuurlijk zonder Freddie Mercury, maar met Adam Lambert als zijn vervanger. Mercury was natuurlijk op-en-top entertainer en niet te evenaren, maar wat Queen anno 2018 zónder hem neerzette was toch van bijzondere klasse! Alles werd uit de kast gehaald om er een spektakel van te maken. Een geweldig decor, een fantastische lichtshow, het onmiskenbare geluid van de gitaar van Brian May en een lange reeks van monsterhits!

En Adam Lambert wond het publiek om z’n vinger door zijn zang, maar ook omdat hij zei zelf vooral fan te zijn van zijn grote voorganger. Kippevel-momenten waren er toen Brain May het mooie ‘Love of my life’ zong en Freddie Mercury plotseling vanaf een groot videoscherm met hem meezong (klik op deze link!!) en tijdens ‘who wants to live forever’, ook vanwege de toepasselijke titel. Nooit gedacht trouwens dat ik ooit nog eens met twee handen boven het hoofd zou meeklappen wanneer Queen live ‘all we hear is Radio GAGA’ zou spelen.

De show overtrof écht mijn verwachtingen. En o ja: die song die in 1975 helaas geen nummer één in het jaaroverzicht kon worden heeft dat later ruimschoots goedgemaakt. Want wat staat er ook al weer vrijwel elk jaar op één in de Top 2000?