Een paar dagen geleden liet ik Wilma en Bastiaan en ook mijn ouders de Erasmusbrug nog van bovenaf zien, toen ik ze een rondleiding gaf op mijn nieuwe werkplek.
Daarbij moest ik op een gegeven moment ook even denken aan die keer dat mijn vader mijn zus(je) en mij destijds meenam naar zijn werkplek.
Ik denk dat ik een jaar of 12 was en mijn vader werkte - voordat hij later voor zichzelf begon - bij bakovenbouwbedrijf Winkler/AMF Den Boer in de Dordtse wijk 'De Staart' (óp De Staart, zeggen Dordtenaren).
Daar werd een nieuwe soort ovens gepresenteerd waarmee men op grote schaal (toen hier nog unieke) pita- of shoarma-broodjes kon gaan bakken.
Om alles beter te kunnen zien besloot ik op een stapel metalen platen te klimmen, waaraan ik vervolgens ongenadig mijn duim open haalde. Met m'n heftig bloedende duim in m'n mond wrong ik me langs alle 'grote mensen' naar m'n vader, die schrok en niet anders kon dan zo snel mogelijk met me naar het ziekenhuis te gaan voor een paar hechtingen.
Gelukkig kwamen wij in deze laatste decemberdagen van 2014 na het werkplek-bezoek wel allemaal heelhuids weer naar buiten. Ik hoop voor een ieder die dit leest dat zij ook 2015 heelhuids doorkomen.
En als er gehecht moet worden, laten we dat dan vooral doen aan degenen die we liefhebben...