Zwart op wit

Het liep tegen half 6 en het weekend begon. Ik had net mijn pc uitgezet toen ik me realiseerde dat ik beloofd had om vandaag een aantal naar ons gezonden projectvoorstellen ter verbetering van de luchtkwaliteit aan een van mijn medewerkers door te sturen. Vroeger pakte je dan het betreffende  stapeltje stukken van je bureau en legde je dat op het bureau van die ander. Maar dankzij de moderne technologie gaat dat tegenwoordig anders.
Alle inkomende post wordt gescand en in digitale vorm in een postsysteem gezet. Ik start op mijn pc 'Corsa' op en zie zo een lijst van binnengekomen stukken, die ik dan een voor een kan afhandelen of delegeren. Het klinkt eigenlijk best eenvoudig zo. Maar geloof me: sinds we met dit systeem werken is het aantal moordneigingen in mijn werkomgeving sterk toegenomen.

Maar goed, het was (bijna) weekend en ik was eerder melig en gelaten dan geïrriteerd  Ik klikte op het bovenste document en er verscheen een projectvoorstel met een idee om met een soort waternevel de lucht bij tunnels te zuiveren. Project Natte Tunnelmonden hadden ze het genoemd. Het zal met het tijdstip van de dag te maken hebben gehad, maar ik moest er wat om grinniken. Ik vond het een beetje eeeh.. merkwaardige naam. In gedachten zag ik Kees van Kooten als De Vieze Man al aan een dame vragen 'eeeh.. mevraw, ken u me nog us vertellu van die natte tunnelmonden' terwijl het speeksel uit zijn mondhoek liep...

Ik stuurde het document door naar de juiste collega, klikte het volgende document open en las 'Project Afzuigende Lantaarnpalen'.
Het kantoor was inmiddels geheel verlaten en in m'n eentje schoot ik in de lach...
Ik stop ermee en ga naar huis, dacht ik bij mezelf.
Dit verzin je toch niet. Wat een smeerlapperij!

Eerst Natte tunnelmonden en daarna afzuigende lantaarnpalen; het stond er echt zwart op wit. En niet in Vijftig Tinten Grijs...