Ik weet dat de wereld op z'n kop staat vanwege de dramatische situatie in Oekraïne, maar misschien wel juist daarom schrijf ik een simpel stukje over mijn geklungel tijdens het boodschappen doen.
Sinds de start van de coronapandemie doe ik vaak de boodschappen in m'n eentje, liefst 's morgens vroeg voor het druk wordt. En dankzij het briefje dat Wilma de avond ervoor maakt gaat dat over het algemeen lekker snel. Wel is het zo dat ik na afloop vrijwel elke week de vraag 'wat heb je nou toch weer meegenomen?' uit de keuken hoor komen, wanneer Wilma de boodschappen uitpakt. Dan blijkt weer dat ik net niet goed genoeg heb gekeken en bijvoorbeeld een zoutarme variant van het product heb meegenomen. Of dat ik een pakje met dezelfde kleur uit het rek heb gepakt dat naast het product stond dat ik nodig had. Of ik heb een veel te grote of te kleine verpakking.
Ach, het zijn wat kleine ongemakjes in vergelijking met wat er vandaag de dag allemaal op wereldschaal gebeurt. Maar dit soort 'slordigheden' 'zitten nou eenmaal in mijn DNA. We lachen erom, of beter gezegd: Wilma blijft zich erover verbazen en ik lach erom en loop nog een keer terug naar de supermarkt om het te ruilen.
Gisteren liep ik naar een rek met bakmeel, hoewel er niets van dat rek op m'n briefje stond. Maar ik had laatst een cake gebakken en wilde nu met een appeltaart aan de (het be)slag. Ik pakte een pak van Koopmans uit het schap en haalde dat even later thuis triomfantelijk uit de tas met de mededeling dat ik 's middags ging bakken. 'Hebben we nog schenkstroop?', vroeg ik aan Wilma, omdat ik dat op de verpakking zag staan. Ze keek me verbaasd aan. Schenkstroop voor een appeltaart?
Ze pakte het pak uit m'n hand en zei dat ik weer eens niet goed had gekeken. Ik had beslag voor een Tarte Tartin gehaald; een Franse, omgekeerde appeltaart. Even dacht ik eraan om terug te gaan naar de winkel om het te ruilen. Maar daarna bedacht ik dat het zo eigenlijk wel klopt. Ik doe ook boodschappen met de Franse slag (best aardig, maar niet helemaal goed) en een omgekeerde appeltaart past helaas wel in een wereld die op z'n kop staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten