Over de IJssel

Op het moment dat wij twee weken terug in Molecatenpark De Leemkule in het Gelderse Hattem aankwamen stonden de media bol van berichten over de rampzalige situatie in Limburg, Duitsland en België als gevolg van de overstromingen daar. Nadat ik - zittend in het vriendelijke ochtendzonnetje - de krant opende zag ik dag na dag beelden van blank staande straten en verwoeste huizen in en vlakbij het uiterste zuiden van ons kleine landje. Wat een contrast: de ellende daar en het zorgeloze zomerweer bij ons. En vooral: wat verschrikkelijk voor de mensen daar...

Fietsend naar Zwolle voor een paar boodschapjes moesten we de rivier over (want die Hanzestad ligt over de IJssel, in een provincie die we Overijssel hebben genoemd). Vanaf het fietspad aan de zijkant van de treinbrug hadden we een schitterend uitzicht op de rivier, die veel breder was dan ik vooraf had vermoed. Maar pas nadat ik middenin het water een onbemand pontje zag liggen viel bij mij het kwartje en realiseerde ik me dat hier een enorm gebied was ondergelopen. Veel van het water dat in en bij het zuiden van ons land was gevallen stroomde nu via deze (vaar)weg richting het IJsselmeer...

De volgende dag ontving Wilma een berichtje van haar vriendin met de vraag of we geen last hadden van het water. Twee dagen nadat we in Hattem waren aangekomen was het plaatsje prompt landelijk nieuws omdat er een dijk was doorgebroken! Ik googelde wat en ontdekte dat de dijkdoorbraak hemelsbreed niet ver van ons vandaan was. Maar de camping waar we zijn ligt hoog en uit de berichten maakte ik op dat er sowieso nabij de dijk geen noemenswaardige schade was.

‘s Middags besloten Bastiaan en ik een kijkje te gaan nemen bij de doorgebroken dijk. Puur uit nieuwsgierigheid. Dus denk nou niet dat ik een ramptoerist ben. We merkten ter plaatse al gauw dat er allerminst sprake was van een crisissituatie. Vanaf een afstandje zagen we dat in een ondergelopen weiland een hijskraampje een zomerdijk repareerde en dat er een paar mensen met zandzakken in de weer waren. Vlakbij ons banjerden wat koeien gemoedelijk door een laagje water. Ook zij vonden dit écht geen ramp, want ze leken het heerlijk te vinden om zo wat verkoeling te krijgen.

Gelukkig maar. Want ik hou er niet van om oude koeien uit een sloot te halen dus sjouw er liever ook geen uit een rivier.