'Waarom nou persé IKEA?' vroeg Wilma me, toen ik haar zei dat ik daar naar een lekkere tv-stoel wilde gaan kijken voor bij ons tweede toestel boven. Mijn antwoord was dat ik een geschikte stoel in dat geval meteen kon meenemen en dat je bij veel andere zaken te maken hebt met een levertijd.
En dat IKEA-spullen thuis zelf in elkaar moeten worden gezet vond ik geen punt. Die handleidingen zijn immers hartstikke duidelijk en leveren geen problemen op mits je alles écht in de goede volgorde doet. Het leek me verstandig om even alleen te gaan kijken in deze bijna lockdown-tijd en hield het thuisfront dankzij een beeldverbinding op de hoogte van mijn zoektocht naar een Zweedse zetel in de Scandinavische woongigant. Ik vond een prima stoel en moest nu alleen nog in het magazijn de dozen met de juiste nummers zien te vinden. Want het zou me toch niet gebeuren dat ik thuis erachter kom dat ik de poten of de kussens was vergeten. Zorgvuldig liep ik alle nummers na en sjouwde ik de dozen uit de rekken.
Wilma had me wel gevraagd of ik - nu ik tóch in IKEA was - wat dingen kon meenemen uit de mini-supermarkt voorbij de kassa's. Niet alleen de 'standaard' Zweedse balletjes, maar ook een aantal van die hot-dogs. Als snel ontdekte ik in het vriesvak plastic zakken met een foto van broodjes met een smakelijke worst met mosterd. Het water liep me uit de mond en ik pakte twee zakken voor in de vriezer. Daar konden we een hele poos mee vooruit!
Een paar dagen later openden we een van de zakken en ontdekten we dat er broodjes in zaten... zónder worst! Ik knoop nu in m'n oren dat ik in IKEA tot het laatste moment scherp moet blijven. Niet alleen bij meubels opletten dat je alle dozen hebt, maar ook bij gevulde broodjes. Waarschijnlijk moet ik die worst met zo'n handige inbussleutel aan het broodje bevestigen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten