Ongelukjes en ongemakken

Toen ik twee weken terug eindelijk al m'n directe collega's weer eens in levende lijve zag werden op een gegeven moment vakantie-gebeurtenissen uitgewisseld. En toen bleek weer eens dat vooral ongelukjes en ongemakken het meest blijven hangen. Ik heb het hier niet over serieuze ongelukken of drama's, maar over die keren dat bijvoorbeeld stortbuien leidden tot kleine riviertjes op de camping, of dat je de luifel tijdenlang moest vasthouden om te voorkomen dat de storm alles zou wegrukken. Dát zijn de dingen die je achteraf bij-blijven...  Deze keer begonnen we ervaringen uit te wisselen over allerlei ondefinieerbare steekbeesten in Zuid Europa (die mij ook altijd al gauw weten te vinden), maar voor ik het wist hoorde ik verhalen over vakanties in Azië waarbij het ging over bijvoorbeeld het eten van cavia's en het risico dat je bij een zwempartij een of andere larve je voetzool laat binnendringen die zich daarna door je organen een weg eet om vervolgens in je oogbol terecht te komen. Fijn toch maar dat we dit jaar dicht bij huis blijven en een doodordinaire wesp zo ongeveer het meest verschrikkelijke is dat we kunnen aantreffen.

Ik moest wel denken over die vakantie eind jaren tachtig in het Zuid-Franse Port Grimaud, toen de tent van Wilma en mij recht tegenover de caravan van mijn ouders stond. Midden in de nacht hoorden we m'n moeder gillen, gevolgd door een hoop gestommel. De deur van de caravan floepte open en daarna hoorden we dat er flinke klappen werden uitgedeeld. Inmiddels waren Wilma en ik uit onze slaapcabine gestapt en ritsten we onze tent deels open om te zien wat er gebeurde. Maar dat werd ons niet snel duidelijk. M'n moeder hield (af en toe wat gilletjes slakend) een laken strak omhoog en m'n vader stond er maar op te slaan.

Toen de rust na enige tijd was weergekeerd werd ons pas duidelijk waarom dit op het oog enigszins bijzondere ritueel plaatsvond. Er bleek in de caravan een groot insect op m'n al in bed liggende moeder te zijn gevallen of gesprongen, met alle hierboven beschreven gevolgen van dien...
Van dat beest zelf zijn geen foto's gemaakt, maar aan de overkant van het pad moeten mijn ouders ongeveer onderstand uitzicht hebben gehad. Al zullen we waarschijnlijk iets verontrustender hebben gekeken...