Schermen

Het zijn rare tijden, daar is geen woord te veel mee gezegd. Een virus met een naam waarvan ik eerst dacht dat die hoorde bij die vrouw die bij zanger Rinus achter op de scooter zat (oeter, oeter, oeter oeter) houdt de wereld in zijn greep. We gaan de komende periode massaal vanuit huis werken, colleges volgen en live-voorstellingen bekijken nu kantoren, hoger onderwijs en theaters op slot gaan.

Naast alle problemen, zorgen, ongemakken en onzekerheden die het een en ander met zich meebrengt is het gelukkig wel zo dat de hedendaagse digitale wereld wat verlichting brengt. Niet alleen via het tv-scherm, maar ook dankzij de schermpjes van onze tablets en smartphones en bewegende beelden op metrostations en in het openbaar vervoer worden we op de hoogte gehouden van recente ontwikkelingen. En dankzij die overal aanwezige technologie kunnen we inderdaad online werken, vergaderen en studeren - nu dat nodig is.

En ja, ik weet wel dat het ons ook ergert wanneer we anderen almaar naar schermpjes zien turen. In restaurants bijvoorbeeld, als je ziet dat mensen meer aandacht hebben voor hun beeldschermpje dan voor elkaar. Maar er zijn restaurants die zelf allerminst het goede voorbeeld geven. Toen ik onlangs tussen het hoofdgerecht en het dessert een bezoekje bracht aan het toilet zag ik op de urinoirs een beeldscherm met reclame-filmpjes! Ik vond het niet te filmen, dus heb er maar een foto van gemaakt.

Ik vind het merkwaardig, maar wil er nou ook weer niet over zeiken. Dus dat heb ik maar gewoon ín het urinoir gedaan.