Zijwieltjes

‘Je bent nooit te oud om te leren’, luidt het spreekwoord. Onze hond is doof dus heeft niet zo veel meer met spreekwoorden, maar deze was voor zijn baasjes aanleiding om iets bij Aliexpress te bestellen. De achterpootjes van hoogbejaarde Moos doen het niet meer zo best, dus besloten we een hondenrolstoel aan te schaffen. Nou is ‘rolstoel’ een woord dat in dit geval de lading niet dekt. Want in een stoel zit je, en daar is in dit geval geen sprake van. Ik had toen ik Moos zich met zijn nieuwe voertuig zag voortbewegen meer herinneringen aan Bastiaan die voor het eerst een echte fiets besteeg, mét zijwieltjes.

Al zijn hele leven lang is onze jackrussel, bekend om hun fanatisme en vasthoudendheid, een goedsul. Dus toen we hem gisteren in zijn dogwheelchair zetten onderging hij het gedwee als altijd. Rustig en suffig ging hij met het apparaat aan de wandel. Hoe onze kat Sam keek toen Moos hem voorbijliep/-reed was wél een uniek fotomoment. Wat keek dát beest stom! Zo van ‘wat heb jij nou weer aangeschaft?’, waarbij Moos zoiets uitstraalde als ‘dit heb ik zélf niet bedacht hoor..!’ We hebben op dat moment geen foto kunnen nemen, want waren veel te druk in de weer met het achter de stoel- en tafelpoten terugtrekken van de zijwieltjes. Logisch natuurlijk dat onze hond er geen erg in had dat hij vanwege die wieltjes een stuk breder was dan de afgelopen zestien-en-een-half jaar.

Even dachten we eraan om hem rijlessen te laten nemen. Want ook goed kunnen achteruitsteken en de hellingproef uitvoeren zou hem zo maar van pas kunnen komen. Maar gezien de lange wachttijden bij het CBR en het feit dat vooral ouderen daar last van hebben besloten we het toch maar niet te doen. Bovendien vraag ik me af of hij wel voor theorie zou slagen...