Van Kwakstralen tot Apenorkest

De jeugd van vandaag heeft hele andere interesses dan die uit 'mijn tijd'. Smartphone, laptop, gameconsole, tv... het is allemaal de hele dag beschikbaar. Maar bij ons thuis zie ik toch nog wel dingen uit m'n jeugd die onze 18-jarige huisgenoot blijkbaar ook nog aanspreken. Op het tafeltje naast Bastiaan's bed ligt standaard een telkens wisselende stapel Suske en Wiskes...

Toen Wilma en ik destijds gingen samenwonen kwamen we er achter dat we in onze jonge jaren beiden fanatieke verzamelaars waren geweest en bleek dat we dus bijna de hele serie dubbel hadden. Al die honderden boeken worden nu door onze zoon verslonden, en wanneer hij er een op het toilet laat slingeren kan ik de drang niet weerstaan om er ook weer 'ns in te bladeren.

Het aanschaffen van een stripboek maakt op de hedendaagse jeugd - die is overladen met allerlei hebbedingetjes - weinig indruk. Maar hoe anders was dat vroeger... Ik weet nog precies welke Suske en Wiske ik het eerst van m'n ouders kreeg en waar dat was. Vanaf het Dordtse Statenplein de V&D naar binnen, in de winkel met een kleine, brede trap een halve verdieping omhoog en dan linksom. Daar stond een groot wandrek met de nieuwste avonturen van Pol (voor de kleine stripliefhebbers), Asterix (mijn latere favoriet), Kuifje (ook leuk), Lucky Luke en Suske en Wiske.
De eerste Suske en Wiske die ik kreeg heette De Kwakstralen. Ik zie nu op internet dat het boek uit 1962 stamt en weet vanzelfsprekend niet meer waarom ik pakweg in 1970 juist dat boek (in plaats van een nieuwer avontuur) uit het rek pakte. Misschien omdat het avontuur zich afspeelde in Madurodam en was ik daar niet zo lang geleden met m'n ouders en zus geweest. Ach, het is ook volstrekt onbelangrijk natuurlijk...

Maar terwijl ik dit opschrijf zie ik wel weer het warenhuis Vroom & Dreesmann uit die tijd voor me. Ik weet weer dat later de strips en andere boeken verhuisden naar een kleine verdieping tussen de begane grond en -1 (waar de afdeling witgoed en andere elektronica was), ik zie weer mijn vader's tante Cor werken op de afdeling waar ze gordijnen enzo verkochten, ik ruik weer de geur van de snacks in het restaurant op de bovenste verdieping en... ik moet weer glimlachen als ik terugdenk aan die jukebox met dat aapjesorkest. Het daarnaar kijken was het hoogtepunt van de dag! Tjonge, wat waren we toch snel tevreden...

Anno 2018 moeten de Nederlandse binnensteden het stellen zonder V&D. Er kwamen te weinig bezoekers, want men bestelt tegenwoordig de spullen liever op internet. 

Ach, je houdt de vooruitgang niet tegen, maar zoals gezegd: Suske en Wiske zijn er na al die decennia nog steeds. Bastiaan koopt zo af en toe nog wel eens een nieuw verschenen nummer. Niet via internet, maar gewoon bij de Primera ofzo. Eigenlijk best ouderwets, al hebben ze daar géén aapjesorkest. En laten die nou juist weer wél op ons hypermoderne internet te bewonderen zijn...