Hoewel hij het eerst niet van plan was zou Bastiaan het toch wél doen, die presentatie in de aula. Alle ouders en medeleerlingen van klas 4 en 5 Tweetalig VWO waren uitgenodigd. Een paar vijfde-klassers gaven een presentatie in het kader van hun International Baccaulereate-examen. Eerder in de week had iedereen de engelstalige presentatie in de klas gedaan en de besten zouden het in de grote aula nog eens over doen. Onze zoon voelde daar weinig voor, maar na zijn presentatie werd hij gevraagd zijn mening te herzien. Dat deed hij dan dus maar. 'Wat is het onderwerp dat je gekozen hebt?' vroegen we hem voor we naar school afreisden. Het bleek over censuur in videogames te gaan.
Met een bekertje koffie in de hand namen Wilma en ik plaats op een van de voorste rijen. En na de introductie door een van de docenten waren er eerst presentaties over een modetijdschrift (welke weet ik niet meer) en het imago van Dove, waarna Bastiaan aan de beurt was. Hij stapte achter het katheder, startte de Powerpoint-presentatie en nam het woord. Vanaf dat moment zakten beetje bij beetje de monden van Wilma en mij verder open. Was dit dezelfde puberzoon die bij ons thuis rondloopt en -hangt? Wat een goed verhaal, wat een gelikte presentatie en wat een jaloersmakende Engelse tongval! En wat een flair en humor!
'Dat heb je van je vader hoor!' zei Wilma tegen Bas toen we de aula verlieten, maar daarmee gaf ze mij te veel eer. Want ik heb dan wel geen moeite met het geven van een presentatie, maar haar Engels is beter dan dat van mij. Met name haar uitspraak.
'Ja pap, toen we een paar weken terug in New York waren klonk je als een engelssprekende Hongaar', wist m'n zoon me lachend te vertellen. Inmiddels heeft hij te horen gekregen dat hij voor z'n voor z'n presentatie een 9 kreeg, maar voor 'tact' scoort hij wat mij betreft lager. Een 'Further Oral Activity' wordt zo'n presentatie trouwens genoemd. De gemiddelde engelssprekende Hongaar heeft daar volgens mij hele andere beelden bij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten