Als je je best niet doet

Wat was het nog lekker weer afgelopen weekend! Voordat ik daarom zaterdag een rondje zou gaan hardlopen stak ik nog even mijn hoofd om de hoek van Bastiaan's kamer. Die zou vandaag zijn huiswerk doen, omdat we de dag erna met m'n schoonfamilie naar de Beverwijkse Bazaar zouden gaan.
Ik weet het, zo'n huiswerk-check is uiterst vervelend. Elke keer wanneer ik het doe hoor ik mijn eigen vader zo'n 40 jaar terug weer 'goed je best doen, hè?' of een soortgelijke 'aanmoediging' roepen vanuit zijn kantoor dat naast mijn kamer lag. En wanneer we bijvoorbeeld in de stad een zwerver of 'opvallend typetje' zagen, stootte m'n pa me aan en zei hij 'zo word je later ook als je je best niet doet op school'. Anno 2014 zegt hij het nog wel eens tegen me en is het een van onze 'running gags'.

Bastiaan moppert vaak wanneer ik hem vraag hoe het staat met zijn huiswerk, maar soms heeft hij een andere variant. Deze keer vroeg hij of ik even bij hem wilde komen. Ik verwachtte dat hij mijn hulp nodig had bij zijn huiswerk, maar dat was niet het geval. 

'Trek eens aan mijn vinger!' zei hij alleen. Ik zuchtte en besloot het maar even mee te spelen. In tegenstelling tot wat ik verwachtte hoorde ik daarna geen lichamelijke reactie van m'n zoon. Blijkbaar liep het met een sisser af, zal ik maar zeggen. Daarna herpakte ik mijn serieuze toon. Ik keek over zijn rug mee naar zijn boek en zei na een poosje iets als 'lukt het hier verder wel?', waarop hij - terwijl hij het een en ander opschreef - 'prima hoor!' antwoordde.

'Ik had het dus over je huiswerk hè', zei ik nog voor de zekerheid voor ik z'n slaapkamerdeur achter me dicht deed. 'O, eeeh, ik eigenlijk niet. Bedankt voor het aan m'n vinger trekken!' antwoordde hij lachend. Zucht!

Afijn, al was het niet in een poep en een scheet gebeurd, zonder huiswerk-zorgen hadden we zondag een gezellige dag op de Beverwijkse Bazaar, waar we tientallen kraampjes met telefoon- en tablethoesjes, opzet-tandenborstels, (exotische bling-bling) kleding en lekkernijen passeerden.
Omdat het begin november was waren er ook kraampjes met Halloween-griezelspullen, zoals doodshoofden, enge maskers en losliggende ledematen.
Vingers om aan te trekken heb ik er niet gezien.
Wel moest ik me tijdens het slenteren door de hallen af en toe inhouden om Bastiaan niet aan te stoten om de 'running gag' van m'n vader aan de volgende generatie door te geven...