Eind april - begin mei is mijn favoriete periode van het jaar. De dagen worden langer, het groen schiet uit de grond (en uit bomen en struiken), er zijn wat feestjes en dankzij de vele vrije dagen staat er meestal een trip naar het buitenland in de agenda.
Maar in 2020 is er veel anders. Het corona-virus heeft gelukkig geen invloed op de lengte van de dagen en op het voorjaarsgroen, maar heeft wel gevolgen voor onze bewegingsvrijheid en ons samenzijn. Het was daarom extra fijn dat onze familie afgelopen zondag creatief genoeg bleek te zijn om tóch het 60-jarig huwelijk van mijn ouders te vieren. Natuurlijk anders dan een paar maanden terug was voorzien, maar toch!
Vooraf had mijn nicht Nikita een vrolijk filmpje met felicitaties van kinderen, schoon- en kleinkinderen in elkaar gezet en naar mijn vader en moeder gezonden en op de dag zelf verrasten we het diamanten bruidspaar met een krijt-felicitatie op de boulevard, tekeningen van de jongste kleinkinderen en cadeaus. En dankzij het mooie weer konden we samen (zij vanaf hun balkon en wij beneden op straat) gebak eten, champagne drinken en zingen. Het had wel iets weg van een aubade en een defilé.
Daarover gesproken: het bruidspaar was aangenaam verrast door de grote hoeveelheid felicitatie-kaarten en had bovendien brieven van zowel de burgemeester als de Commissaris van de Koning als de Koning zélf ontvangen.
Ik heb de brief van de Koning (niet te verwarren met het boek en de film 'Een brief áán de Koning') nog niet gezien, maar ben benieuwd of hij net zo sterk was als 'The Kings Speech' tijdens de dodenherdenking. Het zou trouwens nog leuker zijn geweest als Willem Alexander en Maxima zelf even waren komen kijken op het plein voor het huis van m'n ouders. Maar misschien hebben ze wel pleinvrees of zien ze er tegenop om met slechts een paar mensen op een verder leeg plein te staan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten