Omdat vooraf werd geadviseerd om losliggende spullen niet buiten te laten liggen, liep ik de tuin in voor een check. Toen ik een grote zware bloempot strak tegen een soms wat wiebelende schutting zette viel mijn oog op een bijzonder attribuut dat ik daar jaren terug aan heb bevestigd: een crucifix die mijn vader ooit had gekregen en een paar jaar terug bij een verhuizing niet had willen weggooien. Hij heeft niet zo veel op met dit soort zaken, maar weggooien zou bijna voelen als een soort godslastering, zei hij me destijds. Ik begreep dat en gaf het een onopvallend plekje in de tuin. Maar omdat het tijdens de storm zou kunnen klapperen tegen de schutting en onze slaapkamer er vlak boven ligt besloot ik het christelijke symbool in ons schuurtje te leggen. Na 'Ons Lieve Heer op Solder' tijdens de Tweede Wereldoorlog moet vandaag de dag 'Ons Lieve Heer in het Schuurtje' toch best kunnen tijdens een storm van de categorie Code Rood?
Ook ver voordat er codes met kleuren waren bedacht kon het natuurlijk ook hard stormen. In 1961 vlogen de dakpannen van huizen aan de overkant bij ons door de ramen toen mijn moeder mijn luier aan het verschonen was, is mij ooit verteld. Maar al was de schade destijds nog zo groot, het mocht blijkbaar geen naam hebben...
Stormschade begin jaren zestig |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten