Dat was voor Bastiaan en mij een goede gelegenheid om het nabijgelegen Den Bosch te bezichtigen. Na een wandeling door de oude binnenstad brachten we ook een bezoekje aan de Sint Janskathedraal, alwaar juist een mis plaatsvond. We schoven ergens halverwege in de kerk op een kerkbankje en lieten de galm van de woorden van de predikant en de enorme omvang van de ruimte op ons inwerken.
'Ik denk niet dat Jezus destijds het idee heeft gehad dat men vele eeuwen later dit soort enorme gebouwen zou gaan bouwen en dat we daarin 2014 jaar over hem, zijn wonderen en de hemel zouden spreken', zei ik op een gegeven moment zachtjes tegen mijn zoon.
'Ik denk het ook niet nee', antwoordde hij. 'En ook niet dat iedereen hem er zou zien op z'n slechtste moment', voegde hij toe, wijzend naar het kruisbeeld dat een eindje voor ons aan een pilaar hing...
Om mijn lach te onderdrukken keek ik omhoog naar de gewelven in het dak van de kathedraal. 'Wat een werk moet het zijn geweest om dat allemaal te maken', dacht ik bij mezelf... 'En dat op die hoogte!'

Al moet je daar ook weer niet te veel van voorstellen. Want ook al zitten we dicht bij de hemel, wonderen zullen er vast niet worden verricht.