Bank

Onze woonkamer was al een poos aan een flinke make-over toe, maar de afgelopen jaren waren er telkens redenen om het nog maar eventjes voor ons uit te schuiven. Tot begin dit jaar. Want al voordat onze premier aangaf dat de Nederlanders geld moeten laten rollen om de economie weer uit het slop te halen, bestelden we een nieuwe bank (vooral banken schijnen de economische problemen te veroorzaken, hadden we ooit begrepen), staken we euro's in behang (om ze zo beter te laten rollen) en in witkalk.
De afgelopen week was Bastiaan met zijn klas in het Engelse Canterbury en dat was voor Wilma en mij een prima gelegenheid om het huis eens grondig overhoop te halen. We hadden al eens verhalen gehoord over ouders die hun puber-kinderen bijna achter het behang hadden geplakt en nu onze eigen puberzoon aan de overkant van het Kanaal zat liepen we dat risico tenminste niet.
Maandagmorgen om 6 uur zwaaiden we onze tweetalige-VWO-zoon uit bij de voor zijn school staande bus en diezelfde dag al hadden we zijn slaapkamer omgetoverd in een groot opberghok voor alles wat in onze huiskamer stond en enigszins draagbaar was. Daarna zijn we met plamuurmessen, schuurpapier, kwasten en rollers aan de slag gegaan. Toen we our son vrijdagavond laat weer bij school ophaalden was hij bekaf van het laat-opblijven en de lange busreis via de kanaaltunnel en waren wij behoorlijk gesloopt van het klussen.

Vooraf hoopten we dat de huiskamer weer op orde zou zijn bij the return of our son from Great Brittain, maar helaas was onze planning enigszins uitgelopen en waren we nog niet aan het behangen toegekomen. Dat hebben we dus zaterdag maar gedaan, en we zijn tevreden met het resultaat.
Omdat zondag al lang was aangekondigd als de eerste voorjaarsdag van dit jaar, besloten we om deze dag - geheel overeenkomstig de oorspronkelijke bedoeling ervan - als rustdag te beschouwen. Ik zou alleen 's avonds eventjes de oude drie- en tweezitsbank naar buiten sjouwen, omdat de dag erna een nieuwe bank zou worden geleverd. 'Moet je niet iemand regelen om te helpen sjouwen?' had Wilma me nog gevraagd, maar ik schatte in dat onze sterke zoon en vriendje Ard kracht genoeg hadden om te helpen. Dat bleek echter een misvatting; vooral de driezitter was loodzwaar en moest gekanteld door de deur heen.
Even had ik het idee om een bijl te pakken en het bankstel ter plaatse in mootjes te hakken, maar ik was bang dat de brokstukken de verse lak en het nog drogende behang zouden beschadigen. Ook zou ik op deze manier de zondagsrust ernstig verstoren. Die zondagsrust was ook de reden dat ik mijn buurmannen niet om hulp wilde vragen, omdat zij op die dag (door de bank genomen) twee keer naar de kerk gaan, .

Ik belde daarom mijn zwager, die net thuis was na een weekje wintersport, maar gelukkig niet te beroerd was om even te komen helpen. Dankzij resoluut handelen werd de dreigende bankencrisis afgewend.

Vanochtend wordt het grof vuil opgehaald, dus gisterenavond moest het langs de wegkant worden geplaatst. Dankzij de zwoele temperaturen deed het gisterenavond al een beetje Zuid-europees aan, en ik gaf de avond nog een extra Grieks tintje door de bank met enige regelmaat te laten omvallen, op weg naar de wegkant. En het gaf ons de gelegenheid een echte 'Escher-foto' te nemen...