Bril

Ik verbaas mij regelmatig over het feit dat mijn beide ouders op 76-jarige leeftijd geen bril nodig hebben, terwijl mijn broer, zus en ik al jaren door (al dan niet van een montuur voorziene) glaasjes moeten kijken om het een en ander scherp op het netvlies te krijgen. Mijn moeder zag ik in het verleden nog wel eens een soort loupe pakken wanneer ze ergens heel kleine lettertjes moest lezen en mijn vader droeg vroeger een bril (voor TV-kijken en autorijden bijvoorbeeld), maar heeft die tegenwoordig niet meer nodig.

In de periode dat mijn vader wél een bril droeg had hij daarmee trouwens regelmatig pech. Zo had mijn zus eens autopech in het centrum van Dordt en werd mijn vader opgetrommeld om een reparatie uit te voeren. Om het een en ander in de motorkap eens goed van dichtbij te kunnen bestuderen had hij zijn bril even afgezet en op een (dacht hij) veilig plekje in de motorkap gelegd. Toen hij net even rechtop ging staan (en dus gelukkig niet voorovergebogen stond) klapte de motorkap ineens dicht; BLAM!!!
Aan de grond genageld stonden we elkaar aan te kijken, waarbij we ons allemaal tegelijk afvroegen of de bril inderdáád op een veilig plekje had geleden... Na het openen van de motorkap bleek dat het helaas niet het geval was. In de motorkap zagen we de glazen los in het gebroken montuur hangen. Als de contactlenzen al niet waren uitgevonden, was het nu gebeurd. Wat een treurig maar tegelijkertijd komisch gezicht... Mijn zus en ik hadden ontzettend veel moeite om onze lach in te houden, omdat we op dat moment niet helemaal konden inschatten hoe onze vader met deze tegenvaller zou omgaan. Al gauw bleek gelukkig dat we er allemaal om konden lachen. En m'n zus is maandenlang herinnerd aan het voorval. een pootje van de bril was namelijk ergens beneden in de motorkap terechtgekomen en nog tijdenlang hoorde Nicole het rammelen wanneer ze de motor startte.

En dan de keer dat m'n vader ergens onderweg z'n fietsband aan het plakken was en hij z'n bril even naast zich in het gras had gelegd. Wie rekent er nou op dat die man die met z'n fiets aan de hand komt langswandelen niet goed vóór zich in het gras kijkt en precies 'kraaaak' op jouw bril gaat staan!?

Dus ging mijn vader maar weer een nieuw bezoekje aan de opticien brengen... Diezelfde opticien zorgde trouwens bijna voor nog meer ongelukken. Op een gegeven moment had hij de glazen van m'n vaders nieuwe bril zó geslepen, dat de wereld op Madurodam leek. Alles leek heel laag... Het leek of je zo het dak van de schuur kon op springen en de auto leek veel te laag om te kunnen instappen...

Nee... mijn vader is blij dat hij van zijn bril af is, gezien de kwetsbaarheid. Ook ik ben zo'n ding om die reden eigenlijk liever kwijt dan rijk. Maar mijn ogen kunnen slecht tegen contactlenzen, ik durf mijn ogen nog niet te laten lazeren en andere alternatieven zijn er niet. Want om in plaats van een bril nou met zo’n witte stok te gaan lopen lijkt me ook wat overdreven. En een geleidehond is danwel minder kwetsbaar dan de gemiddelde bril, maar ik heb een leesbril nodig en het schijnt het nog een hele klus te zijn om zo'n hond lezen te leren...