Naar de zon en terug

De vakantie zit er weer op e'n dus zijn de batterijen weer helemaal opgeladen. Gelukkig zaten we zuidelijk genoeg om aan het barre noord-europese zomerweer te ontsnappen. Alleen op de heen- en terugreis zorgde het voor wat gedoe.
Zo bleek het koepeltentje waarin de kinderen op de eerste camping (in Corny-sur-Moselle) sliepen niet echt waterdicht. Toen het 's nachts begon te stortregenen hoorden de vier volwassenen - die zelf veilig in de caravan lagen - de kinderen gillen dat de tent lekte. Dus nadat ze alle drie de caravan waren ingevlucht hebben we die nacht met z'n zevenen in de caravan doorgebracht (ik wilde eerst 'geslapen' tikken, maar dat woord dekt de lading niet helemaal). Ik sluit, gezien de grootte van de caravan, niet uit dat we hiermee eigenlijk een plaaatsje in het Guinnes' Book of Records verdienen.

Ook op de tweede camping - waar we de kids in een ander, wél waterdicht, tentje hadden gestopt - werden we getrakteerd op regenwater.

's Morgens begon het op de camping in Tain-l'Hermitage (aan de Rhone) zo hard te gieten dat we onze doorreis naar het zuiden een paar uur moesten uitstellen.

Tijdens de terugreis hebben we alleen enorme stortbuien meeegemaakt tijdens het autorijden, net toen we het plaatsje Vittel passeerden (waar ze waarschijnlijk wel raad weten met een beetje extra water). We kwamen die avond pas om half 11 aan op een camping in Luxemburg. De ochtend erna bleek dat we in het donker zo voortvarend aan de slag waren gegaan met installeren van de caravan en het opzetten van het slaaptentje, dat ik vergeten was de caravanstekker uit de auto te halen. Met als gevolg dat die 's morgens met een lege accu stond. Dankzij startkabels en de auto van m'n zwager was het probleem snel verholpen.

Uiteindelijk zijn tijdens deze vakantie niet alleen onze batterijen, maar ook die van onze auto opgeladen...