Ik had 'm al wel zien zitten in de struiken. Hij zat te stiekum te loeren naar iets een eindje voor hem en te wachten voor hij kon toeslaan. Vanuit het struikgewas waren twee grote kattenogen gericht op de kikker, die een meter of twee voor hem op het pad zat.
En daar kwam ik net langslopen met mijn nietsvermoedende jack russel Moos. En precies op het moment dat mijn hond - zonder het te zien - over de kikker heenstapte, besloot de kat het groene kwaakbeest te grazen te nemen en sprong hij uit de struiken.
M'n hond wist niet wat hem overkwam, want dacht dat hijzelf werd aangevallen door de kat. Nadat hij van schrik een meter recht omhoog was gesprongen blafte hij het kattebeest een eind van hem vandaan. Die besefte nu pas dat hij niet alleen een kikker, maar ook een hond had aangevallen en ging zich stil zitten schamen voor zijn dommigheid.
Daarbij verloor hij het groene springbeest, dat tussen de vier poten van mijn domme hond zat te shaken, niet uit het oog.
'Wat blijft die kat me nou aankijken ?', zag ik m'n hond denken. Ondertussen besloot de kikker om (kikker)eieren voor zijn geld te kiezen en sprong deze stilletjes onder Moos vandaan de struiken in aan de overkant van het pad.
'Shit' dacht de kat 'die is pleite'. Hij keerde zich om en liep weg. Moos bleef nog even staan om alles in zijn kleine hersenpan op een rijtje te zetten; zonder succes...
Domme hond, domme kat en slimme kikker. O ja, en dom mens. Want het enige wat ik deed was vanaf een afstandje een beetje dom grinneken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten