. Je weet maar nooit in deze buurt, die bekend staat om z'n drugsdealers en pooiers. Maar ik moest wachten omdat ik de drukke straat nog niet op kon. Nogmaals tikte hij op het raam en toen ik het opende gaf hij me mijn portemonnee, die ik op de balie van het tankstation had laten liggen.Wat voelde ik me lullig. Ik pakte m'n portemonnee aan en bedankte hem. Maar achteraf realiseerde ik me dat ik dat best wat vluchtig deed - verbouwereerd als ik was. Op kantoor aangekomen checkte ik nog of er niks uit was gehaald. Maar nee hoor, al m'n geld en pasjes zaten er nog in.
Zo zie je maar, de wereld is niet zo slecht als de kranten ons willen doen geloven. Wel moet ik beter op m'n spullen letten bij het afrekenen. En laat ik ook maar eens snel met een aantal vooroordelen afrekenen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten