Bij een dartbord achterin de zaak stond een aantal mensen te kijken en te wachten. Er was een

Met kleine Bastiaan om m'n been geklemd sleepte ik me naar de lijn die met rode tape op de grond op juiste afstand van het dartbord was geplakt. Ik pakte het pijltje aan, zocht -ondanks een aan mijn been hangend jongetje- enigszins naar evenwicht en gooide het pijltje pardoes midden in de 'bullseye'. Luidruchtig en overenthousiast werd mijn succes door de spelleider per microfoon bekend gemaakt. En ik was eerlijk gezegd niet eens verrast... Ik wíst toch al dat ik raak ging gooien. Ik nam de accuboormachine graag in ontvangst en heb er de weken daarna zeker vier schroeven mee de muur ingedraaid, voor hij het begaf.
Gek toch, dat ik vooraf wél aanvoel dat ik de bullseye in een keer raak, maar dat ik er vooraf geen rekening mee hou dat een gratis verkregen, merkloze accuboormachine het waarschijnlijk al niet meer doet als de confettie van het Praxisfeest nog niet eens is opgeruimd. Zo komt een overwinningsroes wel snel ten einde.
Een poos terug las ik dat de zoon van Barney het verkeerde pad op dreigde te gaan en dat de darter niet wist wat hij met hem aanmoest. Ik heb wel een tip: hang hem aan je been tijdens het darten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten