Dubbelleven

Laat ik er nou maar 'ns voor uitkomen: ik leid al jaren een dubbelleven. Op kantoor loop ik in pak de manager uit te hangen (ik wilde eerst schrijven 'keurig in pak', maar dat is wat overdreven), maar vlak daarvoor en vlak daarna kan je mij in een oude spijkerbroek en trui betrappen op m'n fiets. De afstand tussen huis en kantoor is te groot (of ik fiets te hard) om m'n nette broek, colbertje en overhemd netjes te houden. Dus nadat ik op kantoor ben aangekomen duik ik stiekum een donkere kamer in om een metemorfose te ondergaan. Sneaky kleed ik me om en frommel ik m'n fietskleding in een tasje, om deze aan het eind van de middag weer aan te trekken.

Nu de winter zich laat gelden duurt het omkleden extra lang. Omdat het tijdens het fietsen 's morgens soms meer dan 10 graden vriest draag ik naast m'n ''normale'' kleding niet alleen een sjaal, dikke muts en een paar handschoenen, maar trek ik over m'n sokken ook een extra paar skikousen aan houdt een soort van sportlegging onder mijn spijkerbroek mijn benen warm.

Het is wel gemakkelijk dat ik me, wanneer ik na thuiskomst richting ijs ga, niet nogmaals hoef om te kleden. Schaatsen over m'n skisokken aan en gaan met die banaan...

Toen een collega van me afgelopen week besefte dat ik ondanks de diepvriestemperaturen op de fiets naar kantoor was gekomen noemde ze me gekscherend 'Superman'. Grappig is natuurlijk dat hij in de films écht een dubbelleven leidt. Verschil is wel dat hij zich omkleedt in een telefooncel. Dàt wil ik de samenleving niet aandoen...