donderdag 26 augustus 2010
50 jaar
En natuurlijk ging het al snel weer over vroeger en ontkwam ik er niet aan te horen hoe ik als klein jochie altijd vooraan stond wanneer er op feestje iets moest worden voorgedragen, gezongen of georganiseerd. Heerlijk vond ik het om op dat soort momenten in het middelpunt van de belangstelling te staan. Ik liet weinig kansen onbenut om te laten zien wat voor multitalent ik wel niet was. Een soort X-factor avant la lettre, als het ware.
Wat dat betreft kan een mens veranderen. Ik ben zeker niet te beroerd om iets te organiseren, maar dat middelpunt zoek ik echt niet meer op... Toen me verzocht werd de mensen te vragen te proosten op het 50-jarige bruidspaar kwam er (ook bij gebrek aan voorbereiding) niet veel meer uit dan een kort 'standaard-tekstje'.
Nee, dan m'n zoon. Die had meteen het spreekgestalte met microfoon in de smiezen en had al snel de afspraak gemaakt dat hij het wel zou melden wanneer het buffet geopend was. Dat ging hem goed af. En de verlegenheid kwam pas nadat hij de tekst had afgesproken.
Toen wist hij even niet hoe snel hij weg moest rennen. Maar ach... een rennende spreekstalmeester past op zich wel weer prima bij een lopend buffet.
donderdag 19 augustus 2010
Oorlog
donderdag 12 augustus 2010
Vakantieherinneringen
donderdag 5 augustus 2010
Zwembroek
Wel baalden we dat we onze zwembroeken waren vergeten, maar tot boven mijn knieen in het water te staan gaf genoeg verkoeling en Bastiaan's sportieve ondergoed kon best als zwembroek dienen. Toen we een ijsje aten bij een snack-keizer aan de rand van het meer wendden we onze blik richting strand, alwaar een groepje mensen stond te jeu-de-boulen. Ik tikte Bastiaan aan en zei ‘hier zijn veel meer mensen hun zwembroek vergeten’! Geschrokken hield Bas zijn hand schuin voor zijn oog. ‘Getver!!’ riep hij, en eraan toevoegend ‘nee… echt!’. ‘Dat mag je zo niet zeggen Bastiaan’, wees ik hem terecht, al moest ik toegeven dat de witte kadetjes en de vleessnacks in de vitrine van de snack-keizer er een stuk aantrekkelijker uitzagen dan de bruine billen en het warme vlees dat nààst zijn loketje ten toon werd gesteld..
Ik moest meteen denken aan die sketch waarin Herman Finkers aangaf dat hij op een nudistencamping altijd het water in springt wanneer hij een aantrekkelijke verschijning tegenkomt, om te voorkomen dat zijn ´opwinding´ te zien is. Ook bij dames waarbij de kans nul komma nul is dat hij opgewonden raakt, springt hij altijd toch maar even in het water; uit beleefdheid…
zondag 1 augustus 2010
Urinoir
Door tegen de bal te plassen drukte je hem in het doel (zo was te constateren zonder moderne technische hulpmiddelen).
Ik scoorde goal na goal. Daar wil ik niet over opscheppen of er iets mee suggereren, zéker niet nu kleine Wesley Sneijder onze topscorer in Zuid-afrika is geworden. Maar ik bedacht me wél dat ik nu eigenlijk hetzelfde deed als Jack van Gelder, Johan Derksen en René van der Gijp weken lang avond aan avond hebben gedaan: Een beetje zeiken over voetbal...