donderdag 30 juli 2009

Jasmijn

Vanaf zondagavond drie over half 12 is onze familie weer wat groter gegroeid. Sinds dat moment zijn mijn broer en schoonzus de trotse ouders van Jasmijn. Maandagavond mochten we het wonder aanschouwen. Een mooie meid met veel donker haar.

Ook Bastiaan was zeer onder de indruk van zijn nieuwe nicht. 'Weet je wat ik bedenk?', zei hij aan het ziekenhuisbed. 'Raymond en Mirjam zijn nog niet zo heel lang bij elkaar, en nu is het al HOPS.. een kind!'. Bijzonder vond hij het ook dat hij thuis op de pc Jasmijn via een webcam kon volgen.

Toen Wilma en ik de dagen voorafgaand aan de bevalling wat fantaseerden over een mogelijke naam gokte ik op een degelijke Nederlandse naam. We wisten - net als de ouders zelf - niet of het een jongetje of meisje zou zijn, maar ik schatte zo in dat het wanneer het een meisje was geen Noa, Amber of Shakira zou gaan heten.

Ik heb dat dus achteraf bezien best goed ingeschat, want Jasmijn klinkt -vind ik- echt Hollands, ookal komt de bloem Jasmijn zelf uit Azië. In China schijnt de Jasmijn het symbool te zijn voor vrouwelijkheid en aantrekkelijkheid. Nou, da’s in ieder geval een goed vooruitzicht voor die jonge meid.

Zonder verder te willen vervallen in een uitgebreide bloemlezing(!) over wat de naam betekent vind ik de Persische betekenis van het woord Yasmin wel erg van toepassing: 'geschenk van God'! Want zo voelt zo'n geboorte wel. Tenminste, de een noemt het God, een ander Jaweh en weer een ander Allah. What's in a name? In feite kan je het ook net als Bastiaan gewoon 'Hops' noemen.

http://fedway129.blogspot.com/2009/01/iets-leuks.html

donderdag 23 juli 2009

Muur

Ik had toegezegd dat ik natuurlijk zou helpen in het nieuwe huis van mijn schoonmoeder. En dan niet alleen met het sjouwen van spullen en met het helpen weggooien van het een en ander, maar ik stelde mij zo voor dat ik ook aan de lat stond voor bijvoorbeeld behangen en het leggen van laminaat of iets dergelijks.

Maar toen bleek dat die twee laatste werkzaamheden door echte professionals zouden worden gedaan, was er een andere klus die wél op het bordje van (mijn zwager Frans en) mij kwam te liggen: het plaatsen van een muur van zo'n drie-en-een-halve meter lang en een-twintig hoog tussen de woonkamer en keuken.
Pfoe, da's wel weer iets heel anders. Maar goed, na materialen en gereedschap te hebben aangeschaft gingen we vorig weekend voortvarend aan de slag. En ik moet zeggen: aan het eind van de eerste dag stond er een keurig gelijmde muur van op maat gezaagde celbetonblokken.
Toen op dag twee echter de lijm gedroogd was bleek het muurtje akelig te wiebelen wanneer je het beetpakte. Dus hebben we ons bouwwerk afgelopen weekend flink extra verankerd aan de vloer.
En daarna was het stucen geblazen. Voor een amateur als ik een behoorlijk inspannende klus, maar na afloop constateerden we tevreden dat het resultaat er mag wezen. Ik voelde me gepromoveerd van Lul de Behanger naar Dick de Stucadoor, zeg maar...

Er bleek na het stucwerk en de verankering trouwens helemaal geen beweging meer in de muur te krijgen. Dus ookal is dit een eigen fabrikaat, de term 'muurvast' is van toepassing!

donderdag 16 juli 2009

Pet en snor

Omdat de school van Bastiaan 15 jaar bestond was het tijdens de een-na-laatste schooldag vorige week groot feest. Alle kinderen mochten verkleed als hun held naar school komen, er werden pannekoeken gegeten en 's avonds was er voor de ouders een soort musical waar alle kinderen aan deelnamen.

Bastiaan wilde persé verkleed als Super Mario,
de held in vele computerspelletjes. Een kant-en-klaar Mario-outfit bleek echter niet te bestaan, dus moesten we zelf aan de slag. Al met al viel de zoektocht naar spullen mee: met een plaksnor uit de feestwinkel, een pet die ik in een rek bij V&D ontdekte en op de markt gekochte bretels kwamen we een heel eind. Na de snor in Mario-formaat geknipt te hebben en het bevestigen van een Mario-logo op de pet klopte het helemaal.

In de klas kwam iedereen bewonderend op hem afstormen en bij de musical werd Mario - terwijl het met z'n klasgenoten heen en weer rende toen 'opzij, opzij, opzij' werd gedraaid - luid aangemoedigd. Erg geslaagd dus!

Over geslaagd gesproken. Mario heeft er in groep 5 niet met zijn pet naar gegooid en mag met een super-rapport volgend schooljaar naar level 6.

Dat zit dus wel snor!

donderdag 9 juli 2009

Taxi

Er is veel onrust in de Amsterdamse taxiwereld, nadat een taxichauffeur deze week een klant doodsloeg. Tussen de keurige taxibedrijven zitten namelijk ook beunhazen die klanten weigeren, korte ritjes waarop ze niets kunnen verdienen niet willen rijden en veel te veel vragen voor een ritje.

Amsterdam is hierin niet uniek. Toen ik twee weken geleden met twee reisgenoten aankwam op het station van Malmo en de naam van het hotel noemde, weigerden diverse taxichauffeurs ons te vervoeren. Ze verwezen ons door naar een - zo bleek later - chagerijnige kerel die ons na de rit 307 Zweedse Kronen vroeg. Omdat we geen benul hadden van de redelijkheid van deze prijs betaalde ik. Maar toen we de erop volgende dagen hetzelfde ritje maakten met een door het hotel geregelde taxi werd ons telkens slechts 59 Kronen in rekening gebracht. De eerste keer betaalde ik dus bijna 6 keer te veel!

De angstigste ervaring in een taxi had ik trouwens een paar jaar geleden in Portugal. Vanaf het vliegveld van Lissabon scheurde een taxi ons naar het beroemde bergplaatsje Sintra. Ik stond doodsangsten uit, achterin bij een waanzinnige snelheidsmaniak die die stomme Hollander wel eens even zou laten zien hoe je over smalle kronkelige bergweggetjes rijdt.

Ik weet nog dat op het nachtkastje in mijn hotelkamer een boekje lag over de mariaverschijningen in 1917 bij drie herderskinderen nabij het plaatsje Fatima, dat hemelsbreed niet zo gek ver van Sintra vandaan ligt. Ik bedacht toen dat het niet veel had gescheeld of ik had Maria ook gezien die dag, inclusief de rest van haar familie.

donderdag 2 juli 2009

Zweeds

Vorige week was ik een paar dagen in Malmö in Zweden om een vergadering van het Eurocities Environmental Forum bij te wonen; een club milieu- en klimaatdeskundigen van vrijwel alle grote steden in Europa die ideeën uitwisselen en op de hoogte worden gebracht van allerlei Europese ontwikkelingen.

Na in het Deense Kopenhagen te zijn geland bracht de trein ons via de lange Øresundbrug naar Malmö. Tijdens die treinrit vroeg ik me nog af of die Deens-Zweedse brug zo degelijk is als een Deens Lego-bouwwerk of zo gammel als een Zweedse Ikea-kast...

Want Ikea is toch een van de dingen waarmee je Zweden associeert. En dat rare taaltje met al die øtjes en ötjes ... Niet te begrijpen wanneer je het hoort. Maar wanneer je Zweeds leest kom je vaak een heel eind. Zo troffen we op een menukaart de termen ‘förrätter’ (vooretentje, voorafje), ‘varmrätter’ (warm-eten, hoofdgerecht) en ‘efterrätter’ (na-etentje, toetje) aan.

En ook de krant is voor ons Hollanders best te lezen. Toen ik vrijdagmorgen vroeg m'n hotel verliet richting Øresundtrein en vliegveld van Kopenhagen lag in een rek bij de deur een stapel kranten met erop met grote letters:

Overigens las ik gisteren op de Telegraaf-site dat de gemeenteraad van Malmö vorige week (!)unaniem besloot dat vrouwen topless mogen zonnebaden in de zwembaden. http://www.telegraaf.nl/reiskrant/4299045/__Zweedse_vrouwen_topless__.html?p=27,2
Nou hebben we het bij onze bijeenkomst wel gehad over de temperatuurstijgingen als gevolg van de klimaatverandering en hebben we kunnen zien wat het fraaie weer in Scandinavië doet met de mensen daar, bij het nemen van dit besluit zijn wij niet geraadpleegd...